moja babcia z moim dziadkiem mieli dużo kotów. Mają małe gospodarstwo, więc koty zawsze się gdzieś pojawią. Przewijały się, to tu to tam, to znikły, to znów się pojawiły. Miały swoje życie. Lecz kilka (obecnie 2) zawsze zostawało i przywiązywało się. Kociaki gdy dorosły rozchodziły się w 4 strony świata i nik już nie wiedział co z nimi. No ale jak już mówiłam zawsze któreś się przywiązywały. Teraz są to 2. No i wyszło tak, że jedna z nich zaszła w pierwszą ciążę. I urodził się jeden kociak - mała Alex. Że urodziła się sama, nie ma rodzeństwa strasznie ją rozpieszczaliśmy. Przywiązała się do nas na tyle, że chyba nie odejdzie. Ale co to jest za kot.... To czysta koto-demolka. Gdy mój dziadek coś robi, np. ze sianem ona z nudów wskakuje mu na ramię bądź głowę i przygląda się. A kiedy moja babcia usiądzie na chwilę Alex bez wahania wskakuje jej na głowę. W mroźne dni, gdy kotce jest zimno, kładzie się spać na grzbiecie jednej z krów, która ją grzeje. Natomiast gdy ktoś chce ją popieścić - nie daje za wygraną. Gdy widzi zbliżającą się rękę, od razu chwyta ją zębami i łapkami zaczynając dzikie zabawy. Ale ostatnio udało mi się - pogłaskałam ją doprowadzając do cichym mruczeń. No to tyle - uwielbiam moją malutką ;p